31 Temmuz 2020
Merhaba Arkadaşlar,
Kurban bayramı tatilini güzel bir turla değerlendirmek için Muğla’dan Kütahya/Tavşanlı’ya doğru düştük yollara. 30 Temmuz günü akşamında Tavşanlı’ya ulaştık ve otele yerleşip, bir gün sonra başlayacağımız tur için programımızı gözden geçiriyoruz. Tura ben, eşim Vesile, Fatih, Şennur, Nil ve Eskişehir’den Haydar dahil oluyor. Toplam da altı arkadaşız.
Aracımızla Domaniç’e gidip oradan tura başlayacağız. İlk olarak Harmancık tarafına gideceğiz, ardından Tavşanlı’ya döneceğiz ve oradan sonra Kütahya’nın diğer ilçeleri olan Emet ve Hisarcık’tan geçerek dört gün sonunda turumuzu yine Tavşanlı’da sonlandıracağız. Plan programımız bu şekilde ama gelin görün ki başımıza gelen kötü bir olaydan dolayı ilk gün rotamızı bitiremeden geri dönmek zorunda kalıyoruz.
En iyisi mi ben en başından başlayayım anlatmaya. Domaniç girişinde bir petrol istasyonuna aracımızı bırakıp bisikletlerimizi dört gün sürecek tur için hazırlıyoruz. Planımızda üç gece kamp var, o nedenle çadırlarımız ve birçok ekipmanlarımızı yanımızda taşıyacağız. Tur enerjimiz Muğla’dan yola çıktığımızdan bu yana üst seviyede. Aylardır hayalini kurduğumuz bu güzel yolculuğa nihayet çıkıyoruz.
Domaniç girişinde tabela önünde hatıra fotoğrafımızı çekip herkesin bayramını kutlamak için küçük bir videoda çekiyoruz. Ardından yola koyulma zamanı…
Domaniç’ten Harmancık’a doğru gideceğiz. İlk olarak Tavşanlı yolunda bir süre pedal çeviriyoruz. 8-10 km sonra anayoldan ayrılarak köy yollarından devam edeceğiz.
Asıl turumuz şimdi başlıyor. Ana yoldan ayrıldıktan sonra çok daha keyif alıyoruz. Araç trafiği yok denecek seviyede ve muhabbet ederek pedal çeviriyoruz.
Güney köyünden sonra Böçen köyüne kadar sürecek olan toprak yola giriyoruz. Zemin biraz kötü ve hafif tırmanış olması dolayısıyla yavaş ilerliyoruz. Bu sırada arkadaşlarımın fotoğrafını çekiyorum sırasıyla… 🙂
Bir süre daha bozuk yolda ilerlerken tırmanışın biraz daha sert olduğu yerde yavaş gitmekten dolayı dengemi kaybedip bisikletimle yan yatıyorum. Bagajımda taşıdığım taburelerden bir tanesinin ayağı şortumun kemerine takılıyor ve onun yüzünden ayağa kalkamıyorum. Bu sırada yoldan geçen bir araç duruyor ve aynı zamanda Vesile’de yanıma koşuyor. 🙂 Ayağa kalkamadığım için ciddi bir şey olduğunu sanıyorlar. Bende sinirden ne yapacağımı bilemiyorum. Vesile duran araçtan bıçak isteyince herkesin gözünde korku dolu bakışları görüyorum. 🙂 Nihayet kemerimin bağlı olduğu yeri kesince ayağa kalkabiliyorum. Neyse ki bir şeyim yok ve yola devam ediyoruz. Tabii düştüğüm durumu arkadaşlarıma anlatınca herkes gülüyor. 🙂
Bir süre bu yolda pedalladıktan sonra nihayet Böçen köyüne ulaşıyoruz. Köy içinden geçerken gördüğümüz herkesin bayramını kutluyoruz. Herkes kurban kesme işiyle meşgul. Bizde durmadan yolumuza devam ediyoruz.
Böçen köyünden sonra yolumuz çok güzel kaymak asfalt oluyor. Bu yolda oldukça keyifle ilerliyoruz. İnişler çıkışlar çok umurumuzda değil. 🙂
Haydar ve Nil’de geliyor ve yolumuza devam ediyoruz.
Epeydir yoldayız ve mola verme zamanı geliyor. Güzel bir çeşme başında durup bir süre dinleniyoruz.
Bu sırada hemen su kaynatıp güzel bir filtre kahve demliyoruz. Hepimizin keyfi yerinde ve turumuz oldukça güzel gidiyor.
Kahve ve dinlenme molamızın ardından yolumuza kaldığımız yerden devam ediyoruz.
Kısa bir süre pedalladıktan sonra Elmaağacı köyü yol ayrımına geliyoruz. Buradan Köseler köyü yönüne doğru devam edeceğiz. Arkadaşlarımızın gelmesini bekliyoruz.
Önümüzde uzanan bu yoldan gideceğiz. Anlayacağınız yine bir tırmanış bizi bekliyor.
Bu sırada yol arkadaşım Surly tur bisikletimi de bu tabela önünde ölümsüzleştiriyorum.
Arkadaşlarımız da gelmek üzereler.
Toplandıktan sonra herkes kendi temposunda tırmanışa başlıyor. Köseler yol ayrımına kadar durmadan pedal çeviriyoruz. Hava sıcak olduğu için çok çabuk yoruluyoruz ve çok su tüketiyoruz. O nedenle mola verme sürelerimiz de oldukça sıklaşıyor.
Vesile uzun zamandır bisiklet kullanamıyor. O nedenle bu tırmanışlar onu çok etkiliyor. Her ne kadar ara ara yardım etmeye çalışsam da bir yere kadar destek olabiliyorum.
Yol ayrımında sonra tekrar toprak yola giriyoruz ve Köseler köyüne doğru 2 km tırmanıp ardından inişle köye ulaşacağız. Zeminin kötü olması burada yine bizi çok etkiliyor. Oldukça yavaş yol alıyoruz. Zirveye ulaşıp inişe geçince tekrar Vesile’yi beklemek için duruyorum. Epey zaman geçmesine rağmen Vesile’den bir ses yok. Geri dönüp kontrol etmek istiyorum ve tam o sırada karşıma çıkıyor. İniş toprak zemin olduğu için birlikte yavaş yavaş inişi gerçekleştiriyoruz.
Köy girişinde arkadaşlarımızla buluşup bizi davet eden bir eve gidiyoruz. Karnımız aç ve buralarda yemek yiyecek bir yer yok. O nedenle bu tarz teklifleri değerlendiriyoruz. Kurban bayramı dolayısıyla kavurması da olan bir tepsi geliyor önümüze. Ev halkına ne kadar teşekkür etsek azdır. Afiyetle yemeklerimizi yiyoruz. Burada oldukça vakit geçiriyoruz ve artık ev sahiplerine minnetimizi iletip yolumuza devam etmek üzere ayrılıyoruz.
Köseler köyünden sonra bozuk zeminde iniş devam ediyor. Bu inişten sonra karşı dağda görünen yol günün son tırmanışı. Burayı aştıktan sonra Harmancık’a kadar ulaşmamızda bir sıkıntı olmayacağını düşünüyorum.
İnişin sert kısmında durup yine Vesile’yi beklerken fotoğraf çekiyorum. Yine birlikte yavaş yavaş inmeyi düşünüyorum.
Fotoğraf çektikten sonra makinemi toplayıp çantama koyana kadar Vesile yanımdan geçip gidiyor. Yavaş dememe fırsat bile kalmıyor ve hemen arkasından yetişmeye çalışıyorum ama zemin oldukça kötü. Çok iri taşlar ve gevşek bir zemin. Çok dikkatli inmemiz gerektiğini söylemem gerekiyor.
Derken… 🙁 Gözlerimin önünde ama oldukça uzakta toz bulutunun kalktığını görüyorum. Birisi düştü ve bu düşenin Vesile olduğundan eminim. Can havliyle yanına kadar gidiyorum. O kadar çok korkuyorum ki umarım önemli bir şeyi yoktur. Neyse ki yanına ulaştığımda benimle konuşuyor ve bilincinin yerinde olmasıyla ilk nefesi alıyorum. Ama ardından sol elini görünce sinirlerim boşalıyor ve başlıyorum ağlamaya. 🙁 Benim Vesile’yi teselli etmem gerekirken o beni teselli etmeye başlıyor. O kadar çok korkuyorum ki umarım ciddi bir şey yoktur diye sürekli tekrar ediyorum. Umarım kırılmamıştır, yerinden çıkmıştır diye kendimi inandırmak istiyorum. Bu arada kaza Şennur’un hemen önünde oluyor. Hatta Vesile, Şennur’un yanından geçerken bisikleti yavaşlatamıyorum demiş. Durum böyle olunca Şennur hemen önden giden arkadaşlarımızın yanına gidip haber veriyor ve hep birlikte geri geliyorlar.
Bulunduğumuz yerde telefon çekmiyor. Sadece 112’yi arayabiliyoruz. Çağrı merkezine ulaşınca bulunduğumuz noktayı metresi metresine tarif ediyorum ve ambulansı beklemeye koyuluyoruz. Sonradan öğrendiğimize göre ambulans Tunçbilek’ten geliyor ve 45 dakikada ancak gelebiliyor. Bu sırada Vesile’nin canı epey yanıyor. Bende sinirlerime zar zor hakim oluyorum. 🙁 İlk müdahale ambulansta yapılıyor ve kırık olduğunu öğreniyoruz. Arkadaşlarımızı ve bisikletlerimizi burada bırakıp Vesile’yle birlikte Tavşanlı Devlet Hastanesine gidiyoruz.
Hastanede ilk müdahale yapılıyor. Film çekiliyor ve kırık olduğu iyice netleşiyor. Hatta ilgili doktor yatış veriyor ve yarın ameliyat olacağını söylüyor. Kütahya’nın Tavşanlı ilçesindeyiz, kimi kimsemiz de yok. Burada ameliyat olup ne yapacağız diye düşünerek doktora durumumuzu anlatıp Muğla’da ameliyat olmak istediğimizi söylüyoruz. Vesile’nin kolunu atelleyip ağrı kesici verdikten sonra birkaç tahlil sonucuna da bakılıyor ve hastaneden ayrılıyoruz. Aracımızın yanına gidip arkadaşlarımızı almak üzere bıraktığımız yere gidiyoruz.
Arkadaşlarımızdan ayrıldıktan yaklaşık beş saat sonra aynı yere ulaşıyoruz. Vesile arkadaşlarımıza bu durumdan dolayı ne kadar üzgün olduğunu anlatmaya çalışıyor. Tabii ki hepimiz için en önemli şey sağlık. Tur her zaman yapılır, yeter ki sağlıklı olalım. Olacağı varmış demekten başka bir şey gelmiyor elimizden. Toparlanıp Tavşanlı’ya geri dönüyoruz. Gece gece yol gitmek yerine geceyi otelde geçirip sabah Muğla’ya devam edeceğiz.
Muğla’ya ulaştıktan sonra bayram tatili boyunca maalesef Vesile’ye hiç bir müdahale ettiremedik, bayram biter bitmez ameliyat yapıldı. Şimdi ise bir an önce iyileşip tekrar turlara çıkmak için gün sayıyor. 🙂
Domaniç’ten Köseler Köyüne Güzergâh Haritamız ve Yükselti Grafiğimiz;
Sevgi ve Saygılarımla…