Ayıntap
20 Mayıs 2007 Kahramanmaraş ? Gaziantep
Bugün Gaziantep?teyim, eski adı ile Ayıntap. Turumun 8. gününde dünyanın üçüncü büyük parklarına ev sahipliği yapan büyükşehirdeyim. Sabah erken kalkıp çıktım Ahmet Ağabeyin evinden. Birlikte yapmış olduğumuz kahvaltı beni Gaziantep?e kadar getirdi.
Otoyola doğru ilerliyorum…
Otoyol ve normal yol ayrımı…
Narlı?dan sonra otoyola girdim ve Gaziantep batı çıkışına kadar otoyolda geldim. Her ne kadar tehlikeli olsa da kimse girmek yasak bile demedi. Eski yol çok dar ve tehlikeli olabileceğini düşündüğüm için otoyola girmek istedim.
Gaziantep’e 44 Km yolum kaldı…
Buradan sonra Gaziantep il sınırına giriyorum… Turumun 7. İl sınırına giriyorum.
Otoyola taş düşmemesi için alınmış önlemler…
İnişler ve çıkışlardan sonra otoyoldan çıktım ve beni Gaziantep?te karşılayacak olan Bertan?ı aradım. Bertan hala uyuyordu ve benim telefonum ile uyandı. Ardından diğer bir arkadaşımız Mustafa beni arıyor ve Yavuz Bisiklette buluşabileceğimizi söylüyorum.
Rampa aşağıya hızla inerken karşıdan gelen bir bisikletli görüyorum. Kesinlikle bu Bertan diye içimden geçirirken o da beni görüyor ve yolun karşısına geçiyor. Bertan ile daha önce yüz yüze hiç görüşmemiştik. İnternet ortamında tanışıyorduk sadece. Ama ilk buluştuğumuz andan itibaren sanki yıllardır tanışıyormuşuz gibiydik, aynı duyguları paylaşıyorduk. Gaziantep girişinde fotoğraf için duruyoruz.
Bertan?ın yol göstermesi ile Yavuz Bisiklet?e ulaşıyoruz. Orada Mustafa ve işletme sahibi Kenan ile buluşuyoruz. Biraz muhabbetin ardından gezmek için çıkıyoruz.
Yavuz Bisiklette hep birlikte hatıra fotoğrafı çekiliyoruz.
Bisikletimi Mustafa?nın iş yerine bırakıyoruz. İlk olarak parkı gezmeye koyuluyoruz. Kısa bir park turundan sonra acıkan karnımızı doyurmak için park içinde bulunan bir lokantaya oturuyoruz. Arkadaşlarımın ısmarladığı lezzetli yemeği hep birlikte yiyoruz.
Gaziantep benim için çok ayrı. Aynı zamanda burada bir asker arkadaşım ve askerde olan kuzenim var. Öncelikle kuzenimi görmeye askeriyeye gidiyoruz. Uzun bekleyişten sonra kuzenim Oğuz geliyor. Birkaç saat birlikte oturup hasret gideriyoruz.
8 Gündür güneş altında yolda olduğum için kolum yanıyor ve soyuluyor, ardından soyulan bölge tekrar yanıyor ve tekrar soyuluyor. 🙂
Oğuz’un ot yolmaktan sararmış elleri. 🙂 Acemi birliği normal ama. 🙂
Ardından arkadaşlar ile gezmeye devam ediyoruz. Sırada Hayvanat bahçesi, yani hayvanlar için açık ceza evi var. İçeri girip gezip dolaşıyoruz. Her hayvan sanki bizleri kurtarın dercesine çığlık atıyorlar. Bütün hayvanlar çocukların oyuncağı olmuş durumda. Ne kadar acı bir durum. Daha fazla vakit geçirmeden çıkıyoruz dışarıya.
Merkeze geri dönüyoruz ve ben asker arkadaşım Fikret?i arıyorum. Yerimi tarif ediyorum geliyor ve onunla da hasret gideriyoruz. Birlikte birkaç bardak çay içiyoruz ve askerlik günlerini yâd ediyoruz. Sonrasında ise parkta BMX bisikletçilerinin gösterilerini izliyoruz.
Bu arada hala akşam kalmak için bir yer bulamadım. Arkadaşlarımdan ayrılarak öğretmenevine kadar gidiyorum ve kendime yer ayırtıyorum. Döndükten sonra biraz vakit geçiriyoruz ve yatmak için arkadaşlarımdan ayrılıyorum. Yarın Pazartesi günü olduğu için Bertan okula gidecek, Mustafa ise işe gidecek. Bertan ile vedalaşarak ayrılıyorum. Mustafa ile sözleşiyoruz, sabah beni öğretmenevinden alıp iş yerine götürecek, ardından bende bisikletimi alıp yola çıkacağım. Öğretmenevindeyim, üçüncü kat 302 numaralı odamda günün notunu yazıyorum.
Yol Bilgileri
Kahramanmaraş ? Gaziantep arası iki tane yol bulunuyor. Birisi normal karayolu, diğeri ise otoyol. Toplam mesafe ise 80 km. Narlı?ya kadar düz olan yol ardından engebeli bir hal alıyor. Otoyolda seyrediyorsanız mutlaka dikkatli olmanız gerekiyor. Şunu da belirtmek gerekir ki, normal yoldan giderseniz otoyola nazaran daha az pedal çevirmiş olursunuz.
Gün Toplam Km: 84,20 | Ort. Hız: 17,1 | Max. Hız: 50,0 | Bisiklet Kullanma Süresi: 04:41:27
Tur Toplam Km: 650,98
8.Gün Harita ve Yükselti Tablosu (Kahramanmaraş-Gaziantep); Haritayı büyütmek için lütfen üzerine tıklayınız?
Sevgi ve Saygılarımla…
Yine güzel bir gün… Benimde kuzenim olan Oğuz Yıldırım’ı görmek ayrı bir heyecan kattı..Devamını sabırsızlıkla bekliyoruz..
diziye devam…hadi bakalım…