İSO Belgeli Girlevik Gezisi

17 Kasım 2010

Merhaba Sevgili Arkadaşlar,

Bayram tatili izni için plan programlar haftalar öncesinde başlamıştı. Ama evde ki hesap çarşıya uymadı ve yapılan Batı Karadeniz planı alt üst oldu. Bu nedenle Karadenizde bizle birlikte pedallayacak olan İsmail Odabaşıoğlu, nâm-ı diğer görev adamı İSO’yu Erzincan’a davet ediyorum. Sağolsun beni kırmayıp düşüyor yollara ve bayramın ikinci günü sabahı Erzincan’a geliyor.

Saat sabah 3:20’de otogardan İsmail’i alarak eve geliyoruz. Biraz dinlenmesi maksadı ile sabah 9:00’a kadar yatıyoruz. Sonrasında uyanıp gezi için arkadaşları arıyorum. Şimdilik İsmail ve ben dışında tek katılımcımız Kadir Kaan oluyor.

Evden çıkarken hemen bahçemizde bulunan güzel çiçek.

Biz kahvaltımızı çorba ile geçiştirirken Kadir çoktan gelmiş buluşma noktasına bizi arıyor. Daha fazla bekletmeden bizde gidiyoruz ve üç kişi olarak başlıyoruz pedal çevirmeye.

Rotamız, Erzincan’a gelip görmeden gitmek olmaz dediğimiz yer olan Girlevik Şelalesi oluyor. 20 km kadar Erzurum yönüne pedallıyoruz.

Düz yolda hızla yol alıyoruz. Kadir Kaan bu turu ile ilk defa ekibimizde yer alıyor. Bu nedenle hem heyecanlı, hemde meraklı. 🙂 Kaskı olmaması ise yanlış tabi ki. Ama en kısa zamanda temin etme sözü aldık. 🙂

Yolumuza devam ederken Üzümlü ilçesinin kavşağından geçiyoruz. İsmail hatıra için Üzümlü ilçe tabelasında fotoğraf çektiriyor.

Yirmi küsür km sonunda Karakaya kavşağından sonra Uluköy, Girlevik yoluna sapıyoruz. Tabi ki yine hatıra fotoğrafımızı unutmuyoruz. 🙂

Sapaktan biraz gittikten sonra Mertekli Sulama Barajına varıyoruz. Burada verdiğimiz foto-molada bol bol fotoğraf çekiyoruz.

İsmail ile Kadir aynı karede, fon ise Sulama Barajı…

Aynı yerde bu defa ise ben ve İsmail fotoğraf çekiliyoruz. İsmail kardeşim ile bu anı ölümsüzleştirmek çok güzel.

Biz çevrede gezip, fotoğraf çekerken Yoldaşlarımızda bizleri Fırat Nehri manzarasında bekliyorlar.

Yeni katılımcımız Sevgili Kadir Kaan… Milli Piyango Anadolu Lisesi son sınıf öğrencisi.

Sevgili dostum İSO. 🙂

Barajın kapaklarını açmışlar ve bu nedenle fazla su yok, hatta hiç yok desek aha doğru. 🙂

Daha fazla vakit kaybetmeden yolumuza tekrar geri dönüyoruz. İsmail’in gözü ile geride kalan baraj. 🙂

İlk dinlenme molamızı veriyoruz. Uluköy’de sıcak kuşburnu çaylarımızı yudumluyoruz. Tabi çikolata atıştırmayı da ihmal etmiyoruz. Güneş içimizi ısıtırken muhabbetimizde o denli sıcak akıyor.

Molamızın ardından tekrar yoldayız. Sularımızı dolduruyoruz ve Çağlayan’a kadar durmadan gitmek istiyoruz. Çok yolumuz yok ama küçük bir rampa bizi bekliyor. Yol yapım çalışması olduğundan dolayı zemin toprak. Ben tırmanırken İsmail’in objektifine yakalanıyorum. 🙂

Biz çıkıyoruz ve Kadir’in gelmesini bekliyoruz. Arkasında uzanan uçsuz bucaksız uzanan Esence Dağlarının farkında olmadan pedalını çeviriyor kardeşimiz.

Yolda yine arkadaşımız Nurullah ile telefonlaşıyoruz. Tura katılmak için Çağlayan’a kadar pedal çeviriyor. Bizde yemek molasını burada veriyoruz ve bir yandan da Nurullah Kardeşimizi bekliyoruz. Yemek menümüz ise tost oluyor. Tostlarımız hazır olana kadar Çağlayan’dan bir kare alıyorum.

Tam yemeğimizi yiyeceğimiz sırada Nurullah ile buluşuyoruz. Tam vaktinde geliyor ve yemek istemese de az birşey ikram ediyoruz. 🙂

Yemeğin ardından Girlevik’e doğru şelaleye tırmanıyoruz. Çağlayan’dan şelale ise 4 km ve tırmanış. Bizde yavaş yavaş pedallıyoruz. Göreceğimiz manzara için bu yollar hikaye. 🙂

Şelaleye ulaşıyoruz ama suyu epey azalmış. Yazın yine buraya Gökhan kardeşimizi getirmiştik. O zaman su tam coşmuştu. İsmail kardeşimiz bu kadarı ile idare edecek artık. Hem yazın gelmek için de güzel bir bahanesi olacak. 🙂

Kadir beni, ben Kadir’i çekerken İso’da bizi çekiyor. 🙂 Çekim manyağı olmuş bir kare. 🙂

Ben dolaşıyorum çevrede, güzel fotoğraflar yakalama çabası ile. 🙂

Şelalenin farklı bölgelerinde farklı çalışmalar yapıyorum. 🙂

Arkadaşlardan birkaç kare… 🙂

Şelale çekimlerine devam. 🙂

Sevgili İsmail şelale fonunda.. 🙂

Sevgili Nurullah bu defa objektif karşısında.

Bu defa bende Kadir’i çekiyorum şelale ile birlikte. Aynı zamanda Kadir ile küçük bir fotoğraf eğitimi yapıyoruz burada. Şelale fotoğrafı çekmenin inceliklerinden bahsediyorum elimden geldiğince.

Farklı açılardan çekime devam ediyorum. 🙂

Amcanın haberi olmaksızın çekiyorum bu fotoğrafı, ama sonra gidip elini öpüyor ve bayramını kutluyorum. 🙂

Piknikçiler mangallarını yakmışlar bile. 🙂 Gezip, dolaşıp, yiyip, içiyorlar. Var mı bundan daha güzel bir tatil? 🙂

Sevgili İsmail’i bu defa ben fotoğraflıyorum. 🙂 Canım kardeşim, iyi ki kalkıp geldin buralara. 😉

Şelalede son fotoğrafımızı ekip olarak çekiyorum. Ben her zaman ki gibi fotoğrafın arkasındayım. 🙂 Birileri kendini feda etmeli. 🙂 Ben halimden memnunum ama. Sırası ile Kadir, Nurullah ve İsmail… Sevgiler dostlar…

Şelalede başlıyor pedallar dönmeye. Ta ki Molla Köye kadar durmaksızın. 🙂 Hızla Molla Köye geliyoruz ve İsmail’e şifalı sudan içiriyoruz. 🙂

İsmail suyu içerken, Nurullah ise matarasını dolduruyor.

Bu moladan sonra tekrar yoldayız. Erzincan girişinde bulunan “Terzibaba Türbesine ve Mezarlığına” kadar durmadan geliyoruz yine.

İçeriyi gezmek için bisikletlerimizi uygun bir yere bırakıyoruz. Dualarımızı eksik etmiyoruz tabi ki.

Mevlanın kızı olarak bilinen “Kırk Örüklü Bacının” mezarıda bu mezarlıkta bulunur. Fotoğrafı aşağıdadır.

Türbeden bir görüntü.

Türbenin çevresinden bir kare bu da,

Türbeye doğru giden yol…

Türbede son fotoğrafımızı yine İsmail’e hatıra olsun diye çekiyoruz.

Artık buradan sonra merkeze doğru yöneliyoruz. Sevgili İsmail Erzincan girişinde tabela koleksiyonuna bir yenisini daha ekliyor. 🙂

Ekip olarak merkeze pedallıyoruz.

Buradan sonra Suat ve Samet ile buluşup birkaç bardak çay içiyoruz. Sonrasında ise eve geçiyoruz. Güzel bir yorgunluk duşunun ardından tekrar dışarıya çıkıyoruz. İsmail’i Erzincan’da gezdiriyoruz.

Günün son fotoğrafını çekiliyoruz. Çay ve sobada pişen patateslerimizi keyifle yedikten sonra eve dönmek için ayaklanıyoruz. Sevgili Serdar ve Serkan akşam çayına eşlik ettikleri için ve İsmail’e buraya kadar geldiği için çok çok teşekkürler…

Bu gezide birlikte pedalladığımız Sevgili İsmail başta olma üzere, Sevgili Kadir Kaan ve Sevgili Nurullah’a çok teşekkür ederim.

Güzergâh Haritamız;

Sevgi ve Saygılarımla…

Not: Pedalla.com imzası olmayan fotoğraflar İsmail Odabaşıoğlu’na aittir.