Elimde olmayan sebeplerden dolayı uzun bir aradan sonra turumuzu kaldığımız yerden yayınlamaya devam ediyorum. Takip eden arkadaşlarımdan bu gecikme için özür diliyorum…
15 Mart 2009
Zar zor olan sabahı ardından oteli terk etmek için sabırsızlanıyoruz. Bisikletlerimizi toplayıp hemen ayrılıyoruz Aliağa’dan. Bir daha Yıldız Otelin ismini bile duymak istemiyoruz…
Yol üzerinde bir marketten yiyecek birkaç bir şey alarak devam ediyoruz. Güzel manzaralı yolda ilerliyoruz. Tabi durup fotoğraflamamak olmaz…
Çandarlı kavşağından içeri giriyoruz. Sakin yolda ilerliyoruz…
Bakırçay’ın üzerinden geçerek Çandarlı’ya ulaşmaya çalışıyoruz.
Yol üzerinde bizi bekleyen manzaralar…
Çandarlı’da kaleyi gezmek istiyoruz ama kapalı, bizde küçük bir kahvede çay içerek dinleniyoruz. Tabi kaleyi dış taraftan fotoğraflamayı ihmal etmiyoruz.
Sevgili Orhan’dan hatıra fotoğrafı…
Çandarlı Merkez…
Sonrasında Dikili’ye doğru yolumuza devam ediyoruz. 20 km sonra Dikili’deyiz…
Sakin ve inişli çıkışlı yolda ilerliyoruz.
Köy çeşmeleri başında mola veriyoruz ara ara, çoban amcamız ile muhabbet ediyoruz bazen.
Orhan’ın susuzluktan kırılma noktasına geldiği an… 🙂
Eğlenceli bir şekilde ilerliyoruz pedallar döndükçe. Yol üstünde bir çeşme; Birisinin Hediyesi…
Çıkışların ardından güzel bir iniş ile Dikili’ye varıyoruz.
Sahilde biraz dinleniyoruz. Para takviyesi için bankalara uğruyoruz her birimiz.
Dikili Merkez…
Molanın ardından yemek için alışveriş yapıyoruz ve Dikili çıkışında bir petrol istasyonunda durarak karnımızı doyuruyoruz.
İzmir, Çanakkale yoluna çıkıyoruz tekrardan ve Ayvalık’a 40 km kadar daha yolumuz olduğunu gösteriyor tabela.
Manzarası güzel yolda tekrar pedallara asılmaya başlıyoruz.
Balıkesir İl Sınırındayız…
Altınova Kavşağında gözümüzün önünde aracın çarptığı Kumru can çekişiyordu… Alıp yolun kenarına koyduk ama yaşarmı bilmiyoruz…
Saatimiz 4.00’ü gösterdiği sırada Ayvalık’a varıyoruz. Acıkan karnımız doyurmak için tabi ki menümüz Ayvalık tostu.
Ayvalıktan manzaralar…
Buraya kadar gelip de yemeden gitmek olmaz diyerek aç olmasak da söylüyoruz.
Kalacak bir yer bulamadık ve tekrar yoldayız. Hedef Gömeç, 10-15 km yolumuz var.
Gömeç’e varıyoruz varmasına ama Jandarma bu konuda yine bize yardımcı olamıyor.
Bizde tekrar çıkıyoruz. Nereye kadar gideriz bilinmezliğinin içindeyiz. Bulabildiğimiz ilk yere çadır kuracağız.
Sevgili Oktay Tiryakioğlu…
Güneş battı biz hala yoldayız. Üstüne üstlük rampa tırmanıyoruz. Yolun solunda bir petrol görüyoruz ve hemen giriyoruz. Yetkili ile konuşarak yan tarafa çadır kurmayı istiyoruz. Sağ olsunlar anlayışlı çıkıyorlar ve izin veriyorlar. Parke taşları ile döşenmiş zemin üzerine çadırlarımız kuruyoruz. Hava soğuk bakalım nasıl sabah olacak.
5.Gün Harita ve Yükselti Tablosu (Aliağa-Gömeç); Haritayı büyütmek için lütfen üzerine tıklayınız…
Sevgi ve Saygılarımla…
Turun 6. günü için tıklayınız…
ellerine sağlık canım yine keyifle okudum yazını pedalınıza sağlık ellerinize sağlık fotograflar için cok güzel bende sizinle gitmiş kadar oldum vallahi diger bölümü sabırsızlıkla bekliyorum:))
Birbirini tamamlayan resim ve yorumları okumak gerçekden çok zevkli
HAYALLERİMDE YAPMAK İSTEDİĞİMİ YAPIYOSUNUZ
Teşekkürler bu güzel anlatımın ve paylaşımın için.
Serkan abim ellerine sağlık:)
Gömeç denince aklıma o jandarma eri geliyor ve sinirlerim tepeme fırlıyor.. Gömeç’e kadar harika bir yolculuk yaptık. manzara , fotoğraflar, keyifler herşey mükemmeldi..En azından benim için 🙂 Taki Gömeç’e gelene kadar. 🙂 jandarmaya kalacak yer soruyoruz, 15 dk kimlik kontrolünden sonra yardımcı olamayız cevabı alınıyor.. bütün sinirlerimi tepeme çıkarmıştı zat-ı muhterem. neyseki pedal çevirmek sinirlerime iyi geldiğinden o sinirle 10 -15 km yi bi anda bitirivermiştik 😀
Serkanım eline sağlık… okurken kendimi oradaymışım gibi hissetiriyor yazdıkların…. aklıma geldide bu gezinin bir klibini yapayım ben.. becerebilirsem 😀
Cihan abiyle buluşmaya az kaldı…:)
Buluşacağız Oktay’cığım az kaldı. Sevgili Orhan (yeğenim…!) çeşme var tabelasındaki duruşun gene güldürdü beni zaten sana baktıkça yaptığın muziplikler aklıma geliyor ve özlemle anıyorum sizleri.
Değerli yorumlarınız için çok teşekkürler arkadaşlar,
Cihan Abicim çok az kaldı kavuşmaya… Sevgili Orhan turumuzun neşe kaynağı oldu gerçektende… Tekrar tekrar çok teşekkür ederim turda tüm emeği geçen arkadaşlarıma…
Sevgi ve Saygılarımla…